-
1 φρόνημα
A mind, spirit,ἔστ' ἂν Διὸς φ. λωφήσῃ χόλου A.Pr. 378
;Αἰσχύλου φ. ἔχων Telecl.14
; with limiting epithets,φ. δύσθεον A.Ch. 191
; ὑπέρτολμον ib. 595(lyr.); ; ;τυραννικόν Id.R. 573b
, X. Lac.15.8: pl., Hdt.9.54.2 thought, purpose, will,φθέγμα καὶ ἀνεμόεν φ. S.Ant. 354
(lyr.); ψυχὴ καὶ φ. καὶ γνώμη ib. 176, cf. 207; τὸ φ. τῆς σαρκός, τοῦ πνεύματος, Ep.Rom.8.6: freq. in pl., καρτεροῖς φρονήμασι with stubborn thoughts, A.Pr. 209;ματαίων.. φρονημάτων ἡ γλῶσσ' ἀληθὴς γίγνεται κατήγορος Id.Th. 438
;ἐμπέδοις φ. S.Ant. 169
; τὰ σκλήρ' ἄγαν φ. ib. 473;τὰ φ. ἀληθινὰ καὶ πάντῃ μεγάλα ἐκέκτηντο Pl.Criti. 120e
.II either in good or bad sense,1 high spirit, resolution, pride,τὸ Ἀθηναίων φ. Hdt.8.144
, cf. 9.7.β; ἀνδρί γε φ. ἔχοντι to a man of spirit, Th.2.43;φ. τε καὶ πίστις Arist. Pol. 1313b2
; φ. ἔχων ἐλεύθερον ib. 1314a3; courage, opp. δειλία, Jul. Or.2.59c (pl.);δουλοῖ τὸ φ. τὸ αἰφνίδιον Th.2.61
: c. [tense] fut. inf., ἐν φρονήματι ὄντες τῆς Πελοποννήσου ἡγήσεσθαι aspiring to be leaders of the P., Id.5.40: freq. in pl., high thoughts, proud designs,διασείσειν τὰ Ἀθηναίων φ. Hdt.6.109
, cf. 3.122, 125, 9.54;οὐ.. ξυμφέρει τοῖς ἄρχουσι φ. μεγάλα ἐγγίγνεσθαι τῶν ἀρχομένων Pl.Smp. 182c
, cf. 190b, Isoc. 6.89;Ζεύς τοι κολαστὴς τῶν ὑπερκόμπων ἄγαν φ. A.Pers. 828
;τῶν φ. ὁ Ζεὺς κολαστὴς τῶν ἄγαν ὑπερφρόνων E.Heracl. 387
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φρόνημα
-
2 φροντιστής
A deep thinker, as Socrates is called in derision by Ar.Nu. 266, cf. 414 (anap.), al.; φ. τῶν μετεώρων, τῶν οὐρανίων, one who meditates on supra-terrestrial things, X.Smp.6.6, Mem.4.7.6;τὰ.. μετέωρα φ. Pl.Ap. 18b
: hence, generally, philosopher, X. Smp.7.2, cf. Hsch.II one who takes care of, τινων D.S.37.8; curator,ἱεροῦ Ἀφροδίτης IGRom.1.1167C4
(Egypt, ii A. D.); ([place name] Side), cf. BMus.Inscr.1069 (Fayum, ii A.D.); τῶν δημοσίων πραγμάτων Sch.Ar.Pl. 908;τῶν ἀρχομένων Poll.1.40
: manager,κακῷ φ. τὰ καθ' ἑαυτοὺς ἐπιτρέψομεν Porph.Abst.1.50
;παρύγρων Cat.Cod.Astr.8(1).177
; without gen., manager, housekeeper, Phld.Oec.p.51 J.: as transl. of Lat. procurator,ὁ φ. Δρούσου IGRom.4.219
([place name] Ilium).2 title of official of a φρατρία, IG14.759.8 ([place name] Naples).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φροντιστής
-
3 ὑπ-άρχω
ὑπ-άρχω, 1) anfangen, beginnen, ὅςτις ὑπάρξῃ Od. 24, 286; gew. τινός, den Anfang womit machen, den Anlaß wozu geben, ἀδίκων ἔργων, ἀδικίης, Her. 1, 5. 4, 1. 7, 9; κακῶν, Eur. Phoen. 1576 Andr. 273 Herc. fur. 1169; ὑπῆρξαν τῆς ἐλευϑερίας τῇ Ἑλλάδι Andoc. 142; τῆς ἔχϑρας Dem. 59, 1; βίας Plut. Thes. 33; c. accus., εὐεργεσίας τινί Aesch. 2, 26; εἴς τινα, Dem. 19, 280; auch ohne Zusatz, Streit, Händel anfangen, οὐδέν μοι ὑπῆρκτο εἰς αὐτόν Antiph. 5, 58; οὐκ ὑπάρχων, ἀλλὰ τιμωρούμενος Dem. 59, 1; ἀμύνεσϑαι καὶ μὴ προτέρους ὑπάρχειν Isocr. 9, 28; – c. partic., ἐμὲ ὑπῆρξαν ἄδικα ποιεῠντες, sie thaten mir zuerst Unrecht, Her. 7, 8, 2; ὑπάρχει ἀτάσϑαλα ποιέων ἐς τοὺς Ἕλληνας 9, 78; ὑπάρχει εὖ od. κακῶς ποιῶν τινα, er thut Einem zuerst Gutes, fügt Einem zuerst Schaden zu, Xen. An. 2, 3, 23. 5, 5, 9; μήτε ὑπάρχων, μήτε ἀμυνόμενος Plat. Legg. IX, 879 d; eben so Gorg. 456 e; – auch umgekehrt, ὑπάρχων ἠδίκεις αὐτόν, Isocr. 16, 44 u. A. – Bei Sp. auch med., ὑπαρχομένου τοῦ ἦρος, im Beginne des Frühlings, Ael., wie auch Plat. σπείρας καὶ ὑπαρξάμενος ἐγὼ παραδώσω vrbdt, Tim. 41 c. – Pass., τὰ ἔκ τινος ὑπαργμένα (ion. = ὑπηργμένα), das von Einem Angefangene, Her. 7, 11; ἀμνηστία τῶν ὑπηργμένων Strab. 2, 7, 1; s. auch 2 a. – 2) intrans., vorhanden, dasein, zu Jemandes Dienst oder Gebrauch bereit sein; Pind. ἀγέλα ὑπᾶρχεν P. 4, 205; πημονῆς δ' ἅλις γ' ὑπάρχει Aesch. Ag. 1641; Ch. 1064; Soph. Phil. 697; τοῖσιν ἄγουσιν κλαύμαϑ' ὑπάρξει Ant. 923; ϑησαυρὸς ἄν σοι παῖς ὑπῆρχ' οὑμὸς μέγας Eur. Hec. 1229; u. in Prosa: τὸ πλέον τοῦ χωρίου αὐτὸ καρτερὸν ὑπῆρχε καὶ οὐδὲν ἔδει τείχους Thuc. 4, 4; ὑπῆρχε ἄρχουσι ϑεραπεύεσϑαι ὑπὸ τῶν ἀρχομένων Xen. Cyr. 3, 1, 20; ἅτε καὶ τῆς φύσεως ὑπαρχούσης 6, 44, 4; δεσμὸς ὑπαρχέτω πᾶσι Plat. Legg. X, 908 a, u. öfter; οἱ ὑπάρχοντες im Gegensatz von οἱ προγενόμενοι Pol. 10, 17, 12; Dem. 3, 15 setzt gegenüber τοῦτ' οὖν δεῖ προςεῖναι, τὰ δ' ἄλλα ὑπάρχει. – Bes. al Einem günstig, gewogen sein, ihm wohlwollen; Xen. An. 1, 1, 4, vgl. Hell. 7, 5, 5; Dem. 18, 174. 19, 118; auch von Sachen, Einem zu Gute kommen, zu Theil werden, ἡ σωτηρία τοῖς Ἕλλησιν ἐκ ϑαλάττης ὑπῆρξε Plut. Them. 4; Dem. 1, 10 braucht so auch das pass., τὰ παρὰ τῶν ϑεῶν ὑπηργμένα, wie sonst τὰ ὑπάρχοντα = καιρός, 2, 2; vgl. Ar. Lys. 1159. – b) Einem zu Gebote stehen, erlaubt, möglich sein; ὑπάρχει τόδ' ἐν τῇ σῇ χϑονὶ εἰπεῖν Eur. Heracl. 182; ὑπάρχον εἶναι Her. 5, 124; ὑπάρχον absolut, wie ἐξόν, da die Möglichkeit od. Gelegenheit da war, ὡς ὑπάρχον μοι χαρισαμένῳ Σωκράτει πάντ' ἀκοῦσαι Plat. Conv. 217 a; vgl. τοὺς νεκροὺς διὰ τάχους ἔϑαπτον, ὥςπερ ὑπῆρχε, wie es anging, Thuc. 3, 109. – c) zu Grunde liegen, die Grundlage bilden; τοῦτο ὑπαρκτέον, dieses muß zu Grunde gelegt werden, Plat. Rep. V, 467 c; τοῦτο ὑπάρχειν δεῖν Conv. 198 d; τούτων ὑπαρχόντων, wenn dieses so ist, Tim. 29 a u. öfter. – d) impers., ὑπάρχει μοι, mir steht zu Gebote, wird zu Theil, ich besitze, habe; oft bei Plat., ᾡ πρῶτον μὲν ὑπάρχει ἰατρῷ εἶναι, ἔπειτα ἀγαϑῷ ἰατρῷ Prot. 345 a; οἷ ἀφικομένῃ αὐτῇ ὑπάρχει αὐτῇ εὐδαίμονι εἶναι Phaed. 81 a; τὰ ὑπάρχοντα, der Besitz, die Habe, das Vermögen, Xen. u. sonst oft; auch geistig, die natürlichen Anlagen des Menschen, Plat. u. A.; die Eigenschaften, M. Ant. – 3) = ὕπαρχός εἰμι, Unterfeldherr oder Statthalter sein, gebieten, befehligen, τινός, aber auch τινί, wie τῷ χωρίῳ Thuc. 6, 87.
-
4 συμ-φέρω
συμ-φέρω (s. φέρω), 1) zusammentragen, -bringen; ἐς μέσον, Her. 3, 92. 7, 152; ξυνοίσετον δὲ πολεμίους ἐπ' ἀσπίδων ϑεούς, Aesch. Spt. 492; ὑμᾶς δὲ χρὴ 'πὶ τοῖςδε τοῖς πεπραγμένοις πιστοῖσι πιστὰ ξυμφέρειν βουλεύματα, Pers. 520; τοὺς νεκρούς, Xen. An. 6, 2, 9; auch zusammen ertragen, πενίαν, 7, 6, 20. – Pass., mit fut. med., zusammenkommen, -treffen; a) im feindlichen Sinne, an einander gerathen, handgemein werden, kämpfen, συμφερόμεσϑα μάχῃ, Il. 11, 736; συνοισόμεϑα πολεμίζειν, Hes. Sc. 358; συνοισόμενος μεγάλῳ κακῷ, der im Begriff ist, in ein großes Unglück zu gerathen, Her. 6, 50. – b) allgemein, Umgang, Gemeinschaft mit Einem haben, mit ihm umgehen, τινί, Aesch. Spt. 613. Daher – c) übereinkommen, passen, μόνον τόδ' Ἑλλὰς χϑὼν ξυνοίσεται στόχῳ, Aesch. Suppl. 240; auch einwilligen, sich Etwas gefallen lassen; auch = mit Einem übereinkommen, übereinstimmen, ἓν τόδε ἴδιον νενομίκασι καὶ οὐδαμοῖσι ἄλλοισι συμφέρονται ἀνϑρώποισι, Her. 1, 173; συμφέρονται δὲ καὶ τόδε ἄλλο Αἰγύπτιοι Λακεδαιμονίοισι, 2, 80; τὰ δ' ἐπίλοιπα τοῦ λόγου συμφέρονται Θηραῖοι Κυρηναίοισι, 4, 154, im Uebrigen stimmen die Th. mit den Kyr. überein; vgl. 2, 44. 4, 13. 6, 59, u. sonst; τῇδε γὰρ συνοίσομαι, Soph. O. C. 647; Soph. braucht so auch das act., ὥςτε συμφέρειν τοῖς κρείσσοσιν, El. 1457, den Mächtigern nachgeben; τοὐμὸν ξυνοίσειν ὄνομα τοῖς ἐμοῖς κακοῖς, Ai. 426, daß mein Name mit meinem Unglück zusammentreffen, damit übereinstimmen werde; u. so ist auch wohl Phil. 623 zu nehmen, σφῷν δ' ὅπως ἄριστα συμφέροι ϑεός, er stimme mit euch überein; vgl. Pflugk Eur. Med. 13; ἐγὼ δὲ τούτοις κατὰ τοῠτο εἶναι οὐ ξυμφέρομαι, ich stimme ihnen nicht bei, Plat. Prot. 317 a; Theaet. 152 e u. oft; αὐτοὶ κατὰ σφᾶς αὐτοὺς ξυνηνέχϑησαν γνώμῃ, ὥςτε ἀπαλλάσσεσϑαι τοῦ πολέμου, Thuc. 4, 64; Sp. gradezu beistimmen, Plut. Symp. 9, 14. – 2) beitragen; ξυνοίσω πᾶν ὅσονπερ ἂν σϑένω, Soph. El. 934; εἴς τι, Her. 3, 92; πρός τι, Isocr. 1, 14; συνήνεγκε τοῖς Ἀϑηναίοις ἐπὶ τὸ ἄμεινον, Andoc. 1, 76; zutragen, bes. συμφέρει, es ist zuträglich, nützlich, es frommt, ξυμφέρει σωφρονεῖν ὑπὸ στένει, Aesch. Eum. 495, καλῶς γ' ἂν ἡμῖν ξυμφέροι ταῠτα, Suppl. 734; παῠρά γ' ὡς ἠπίως ἐννέπειν πρὸς ἄνδρα τόνδε συμφέροι, Soph. El. 1432; ὁποῖον ἄν σοι ξυμφέρ ῃ, γενήσεται, Phil. 655; τὰ συμφέροντα τῶν ἀεὶ λόγων, das Nützliche, 131; ἃ μὴ 'πίκαιρα μηδὲ συμφέροντα, O. R. 875; ξυμφέρειν ἐπὶ τὸ βέλτιον, Ar. Eccl. 475; καλῶς ξυμφέρει, Ach. 252; u. in Prosa: Her. 8, 87. 9, 37; οὐ γὰρ συμφέρει τοῖς ἄρχουσι φρονήματα μεγάλα ἐγγίγνεσϑαι τῶν ἀρχομένων, Plat. Conv. 182 c, u. oft; γνῶναι τὰ συμφέροντα ἀνϑρώποις εἰς πολιτείαν, Legg. IX, 875 a; οὐδ' ὑμῖν δοκεῖ μοι συμφέρον εἶναι, Xen. An. 5, 9, 26; vgl. Ar. Plut. 49; τὰ τῆς πόλεως ξυμφέροντα, Din. 1, 99; τινί, ib. 111. – 3) intr., sich zutragen, sich ereignen, c. inf., Her. 3, 129. 6, 23. 117. 7, 4 u. oft; συνήνεικε αὐτῇ ἐς εὐτ υχίην γενόμενα, es schlug ihr zum Glück aus, 8, 88; u. eben so pass., συμφέρεσϑαι ἐπὶ τὸ βέλτιον, 7, 8, 1, vgl. 1, 19. 2, 111. 4, 157; συμφέρεται, es trifft sich, begiebt sich, 7, 8, 1; οὐδέν σφι χρηστὸν συνεφέρετο, es erging ihnen nicht gut, 4, 157; αὐτῷ συνεφέρετο παλιγκότως, es erging ihm widerwärtig, 4, 156; συμφέρει, es trägt sich zu, 7, 10; παϑήματα ξυνηνέχϑη γενέσϑαι τῇ Ἑλλάδι, Thuc. 1, 23, u. öfter.
-
5 ὀρταλίζω
ὀρταλίζω, nach Schol. Ar. Equ. 1341 ἐπὶ τῶν ἀρχομένων ἀναπτερύσσεσϑαι ὀρνίϑων, od. ἀναῤῥιπτεῖν τὰ νήπια τῶν παίδων, mit den Flügeln schlagen wie ein junger Vogel, od. hüpfen wie ein junges Thier, kommt wohl nur im comp. ἀνορταλίζω vor.
-
6 εργον
τό1) дело, труд, работаἐπὴ ἔργα τραπεσθαι Hom. — приняться за дело, за работу;
πλείονος ἔργου ἐστίν Plat. — это требует большого труда, это трудно2) (воз)действие(οἴνου Arst.)
3) деятельность, функция(ὀφθαλμοῦ Arst.)
4) дело, долг, обязанность(ἀγαθοῦ πολίτου Plat.; τοῦ ἄρχοντος καὴ τῶν ἀρχομένων Arst.; ἀνδρῶν τόδ΄ ἐστὴν ἔ. Aesch.)
ἔ. ἐστὴ τοῖς πρωτοστάταις θαρρύνειν τοὺς ἑπομένους Xen. — обязанностью передовых бойцов является ободрять тех, кто следует (за ними);ἐμὸν τόδ΄ ἔ. κρῖναι Aesch., — рассудить - мое дело5) надобность, необходимость, нуждаἐνταῦθα πολλης φυλακῆς ἔ. (sc. ἐστίν) Plat. — здесь нужна большая бдительность;
οὐδὲν ἔ. ταῦτα θρηνεῖσθαι μάτην Soph. — незачем предаваться этим бесплодным жалобам;ὥστε ἐπέδρης μέ εἶναι ἔ. τῇ στρατιῇ Her. — а потому осада (Милета) с помощью войска была бесполезна;σιωπῆς οὐδὲν ἔ. ἐν κακοῖς Eur. — молчанием горю не поможешь;μακρῶν οὐδὲν λόγων τόδε τοὖργον Soph. — не нужно многих слов6) забота, хлопоты, беспокойство(δαιτὸς ἔργα Hom.)
ἔ. ἔχειν Xen. — брать на себя труд, заботиться (насчет чего-л.);ἔ. (ἐστίν) Xen., Arst., Plut.; — нелегко, хлопотно, трудно;ἔργα παρέχειν τινί Arph. — причинять кому-л. хлопоты7) дело, деяние, подвиг(ἔργα πολεμήϊα, μάχης Hom. и τὰ στρατιωτικὰ ἔργα Plut.)
ἰσχύος τε καὴ τάχους ἔργα Xen. — дела, (требующие) силы и быстроты8) осуществление, выполнение(εἰς ἔ. ἐξαγαγεῖν τὸ πρόβλημα Plut.)
τὸ μὲν ἐνθύμημα χαρίεν ἐδόκει εἶναι, τὸ δ΄ ἔ. ἀδύνατον Xen. — замысел показался остроумным, но выполнение его невозможным;λόγοισιν εἴτ΄ ἔργσισιν Soph. — словами или делами;δυνάμει καὴ ἔργῳ Arst. — в возможности и в действительности;χωρεῖν πρὸς ἔ. Soph. — приступать к исполнению9) сражение, битва, бой(ἐν τῷ ἔργῳ Thuc.)
ἔργου ἔχεσθαι Thuc. — вступать в бой;κρατεῖν ἔ. Pind. — выигрывать сражение10) пашня, нива(πίονα ἔργα Hom.)
μινύθειν ἔργα ἀνθρώπων Hom. — разорять возделанные людьми поля;οἳ ἀμφὴ Τιταρήσιον ἔργ΄ ἐνέμοντο Hom. — возделывавшие поля по берегам Титаресия11) владение, достояние(πατρώϊα ἔργα Hom.)
ἔ. ἀέξειν Hom. — приумножить достояние12) женская работа, рукоделье(ἀμύμονα ἔργα Hom.)
ἔργα ἐργάζεσθαι Hom. — заниматься рукодельем13) ремесло, промысел, занятиеθαλάσσια ἔργα Hom. — морской промысел, т.е. мореплавание или рыболовство;
ἔργα γάμοιο Hom. — брачные дела, устройство браков;14) произведение, творение, изделие(ἔργα γυναικῶν Σιδονίων Hom.; τῶν τεχνιτῶν Arst.)
κτεινόμενος ὑμέτερον ἔ. εἰμί Plut. — если я буду убит, это (будет) дело ваших рук15) предмет, вещьλώτινον ἔ. Theocr. — вещь из (древесины) лотоса
16) сооружение, приспособление(ἔργα καὴ μηχαναί Polyb.)
17) дело, вопрос, обстоятельствоπᾶν ἔ. ὑπείκειν τινί Hom. — уступать (повиноваться) кому-л. во всем;
ὅπως ἔσται τάδε ἔργα Hom. — к чему приведут эти дела, т.е. как сложатся обстоятельства;σὺ δ΄ οῦν ἄκουε τοὖργον Soph. — послушай же, в чем дело;τὰ ἔργα τῇς παιδείας Arst. — вопросы воспитания18) событие, происшествие, факт(μέμνημαι τόδε ἔ. ἐγώ Hom.)
19) прибыль, доходτὸ ἀρχαῖον καὴ τὸ ἔ. Dem. — капитал и проценты
-
7 ὀρταλίζω
ὀρταλίζω, ἐπὶ τῶν ἀρχομένων ἀναπτερύσσεσϑαι ὀρνίϑων, od. ἀναῤῥιπτεῖν τὰ νήπια τῶν παίδων, mit den Flügeln schlagen wie ein junger Vogel, od. hüpfen wie ein junges Tier -
8 ἀν-ορταλίζω
ἀν-ορταλίζω, nach VLL. ἐπὶ τῶν ἀρχομένων ἀναπτερύσσεσϑαι όρνίϑων, also eigtl. die Flügel spreizen; übh. sich übermüthig gebehrden, Ar. Equ. 1344.
-
9 ὁμο-δοξία
ὁμο-δοξία, ἡ, gleiche Meinung, Uebereinstimmung; τῶν ἀρχόντων τε καὶ ἀρχομένων, Plat. Rep. IV, 442 d; im plur., Polit. 310 e; Arist. Eth. 9, 6.
-
10 ομοδοξια
ἥ единство мнений, единомыслие, единодушие, согласие
См. также в других словарях:
подъроучьникъ — ПОДЪРОУЧЬНИК|Ъ (13), А с. Подчиненный, слуга: посъла [кесарь] ѥдиного ѿ подърѹчьникъ •н҃• толико ст҃омѹ ранъ дати. (τῶν ὑπὸ χεὶρα) ЖФСт к. XII, 127 об.; помышлѧю(т) злѣ… ˫ако по(д)ручнику [Христу] быти и хужьшю. (ὑπηρέτης) ГБ к. XIV, 75б;… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
владѣѥмыи — (9) прич. страд. наст. Находящийся под чьей л. властью: ни о всѩкомь кнѩзи слово ми нынѩ. но о самои тои вещи. и ѥже бо властемъ быти. и овѣмъ владѣти. и овѣмъ ||=владѣемымъ быти. (ἄρχεσϑαι) ПНЧ XIV, 112а б; в роли с.: ѥп(с)пъ бо не искоусенъ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
καρτερός — I Ονομασία δύο οικισμών. 1. Παράλιος οικισμός (υψόμ. 10 μ., 550 κάτ.) στην πρώην επαρχία Πεδιάδος του νομού Ηρακλείου. Βρίσκεται στη βόρεια ακτή του νομού, 7 χλμ. Α της πόλης του Ηρακλείου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Γουβών. Κοντά στον οικισμό … Dictionary of Greek
Codex Bezae — New Testament manuscripts papyri • uncials • minuscules • lectionaries Uncial 05 A sample of the Greek text from the Codex Bezae … Wikipedia
